altıncı sayfa
sana olsam kul köle
ben bu aşkla döne döne
semaya erişsem de
neriman yoksun sen bende
bir aşk uğruna yaşamak
vazgeçmektir her şeyden
senin uğruna yaşamak
çok mu zor bir gülüşten
bu kadar yazsam da boşuna
senin gönlüm var onda
sen olmasan da yanımda
bu gönül hep senin yanında
her yıl üst üste
karlar yağacak
bu gönül senden asla
soğumayacak
aşk ;yaşamın sebebi
aşk ;tanrının bir armaganı gibi
aşk ;nerimanın sevmemde gizli
aşk ;her şeyimin sen oldugu bir tutsaklık gibi…
senin için çektiğim çile kadar her şey,dar bir geçit sanki sensizlik
sana ulaşmaksa bir vaha ,yaşanmaz yerlerin ulaşılmaz hedefleri gibi
oysa gecenin zifiri karanlığında yaşamayı seçtim
asla gün yüzü görmek istemediğim zamanlar gibi
ve ışıklar söndüğünde yaşıyorum senin karanlığında
çünkü hayal edebiliyorum seni geceleri
incecik ayrıntılarınla ve uzattığın elinin ışığıyla
ışıkları söndüğünde tüm şehrin
ben sensizlikle boğuluyorken yetişiyor
karanlıktaki bu el imdadıma
hayat sen olmuşun benim için
ve sadece bugune kadar su içmiştim
senin yüzünden sarhoş oldum
ve her gün kendimi içkiye vermişim
kimseyi sevmemiştim daha önceleri
böylesine amansız aynı zamanda imkansız
artık yaşayamıyorum, uyuyamıyorum geceleri
nereden sevdim ben seni ey vefasız
olmuyor işte yapılmıyor
gönül ferman dinlemiyor
bir baksana be neriman
senden başka sevilmiyor
yazmam gereken satırlar
senin için az gelir
bu gönle girenler
neriman kadar sevilir
leyla ile mecnun kim
ferhat ile şirin kim
cemal ile neriman
sensin benim sevdiğim
her güne birkaç satır
sığdırdım ben yıllardır
sen beni sevmesen de
bu ömür sana adanır
bir mesajdı atmadın
kalbimi yakıp dağladın
aramadın arattın
aşkımızın sonunda
sen beni hep ağlattın neriman
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder